Bijna elke kweker heeft ooit wel eens van pinkies gehoord. Pinkies zijn de meest gebruikte diepgevroren insecten van allemaal. Als men de keuze laat aan vogels dan gaat hun voorkeur vaak naar dit insect. Het is een made met een zachte huid en ze is ook lekker. Pinkies zijn de larven van de groene vleesvlieg. De naam pinkies komt van het Engelse “pink” wat staat voor roze, want wanneer de maden zichzelf reinigen voor ze tot verpoppen overgaan dan nemen ze een roze kleur aan.
De groene vleesvlieg (Phaenicia sericata) is een algemeen voorkomende vlieg.
De vier stadia van het insect zijn: vlieg – ei – larve – pop.
De vlieg kan tussen de 10 en 14 mm lang worden, en is te herkennen aan de metaalachtige blauwgroene of gouden kleuring met zwarte noteringen op de rug. De groene vleesvlieg leeft vooral als larve (made) van vlees van dode en levende dieren, en is berucht in de veehouderij omdat onder andere schapen levend worden opgegeten (Myiasis). Deze vlieg legt haar eitjes op warme en vochtige plaatsen, vaak in de wol van schapen. Binnen enkele uren tot dagen komen er maden uit de eitjes, welke zich met mondhaken vastzetten aan de huid van het schaap. Hier voeden de maden zich met het vlees uit de huid. Wanneer er veel maden op een schaap zitten, kan het schaap binnen een week sterven. Door de eigenschap van de larven om vlees op te eten, worden die larven gebruikt bij mensen die slecht helende wonden hebben. De larven worden op de huid gezet om het rotte vlees op te eten (madentherapie).
Om deze reden is het niet aan te raden om levende pinkies aan dieren te geven; want wanneer de larve niet stuk gemaakt is in de bek, kan ze inwendig nog schade veroorzaken zoals kropperforatie bij jonge vogels. Ook de overblijvende darminhoud kan schadelijk zijn voor vogels. Dit kan u zien aan de zwarte buikstreep onderaan de made. Een made zonder darminhoud heeft dit uiteraard niet. Van alle insecten hebben pinkies één van de rijkste eiwitgehaltes. Vandaar hun belang.
De pinkies uit kwekerijen worden gekweekt op vers slachtafval uit de industrie. Deze kwekerijen staan onder sterke controle van de overheidsdiensten. Vooraleer de pinkies verwerkt kunnen worden op de installaties, moeten deze perfect zuiver zijn. Dit wil zeggen dat het voedsel waarop de larven gekweekt worden niet meer aanwezig mag zijn in de larve. Ook dit gebeurt via een natuurlijk proces want in de natuur stopt een larve met eten om tot de volgende fase in zijn bestaan, namelijk de pop, over te gaan. Zodoende komt alles neer op een perfecte timing en organisatie.
Door het koken en het schokvriezen op de installaties worden de pinkies ontdaan van alle bacteriën en worden ze quasi steriel. De restfractie bacteriën en schimmels zit ruim onder de normen die gelden voor menselijke en dierlijke voeding. Dit wordt opgevolgd door frequente controle via analyse. Door het dubbele proces worden de pinkies ook beter verteerbaar.
Het witte poeder dat rond de pinkie hangt, zou een mengsel zijn van calcium en bloem, dit zorgt voor een betere bewaring van de ingevroren insecten en om te voorkomen dat ze te veel aan elkaar zouden kleven tijdens het invriezen.
Indien je zelf wenst te experimenteren met verse pinkies, zijn er een aantal zaken waarmee je rekening dient te houden alvorens ze aan je vogels te geven. Hieronder vind je een stappenplan om zelf pinkies te kweken:
1) Stop oude vleesresten, charcuterie, … (niet gekookt) in een glazen bokaal zonder deksel.
Zet de bokaal op een warme schaduwrijke plaats, liefst niet in huis. Een tuinhuisje is ideaal. In de zomer ga je uiteraard sneller resultaat hebben dan in de winter.
2) Kies het liefst maden uit die net verveld zijn.
3) Zorg ervoor dat hun darminhoud volledig leeg is. Geen zwarte buikstreep meer.
Dit kan op verschillende manieren, geen enkel van deze wijzen is weliswaar wetenschappelijk bewezen. Je kan het enkel uitproberen.
Je kan het slachtafval vervangen door “schoon voer”. Zet de maden dan op eivoer, zemelen of kuikenmeel. Ik zou eivoer prefereren, hoe meer voedingstoffen, hoe beter.
Je kan de maden ook in een badje water met azijn stoppen. Opgelet voor de zuurtegraad! Neem het best appelazijn, alcoholazijn of ciderazijn.
Ook een emmer met koud water en twintig ijsblokjes moet de klus klaren. Laat de maden er ongeveer 10 minuten in zwemmen en ze beginnen zichzelf spontaan te ledigen. Je kan ze dan eventueel met een zeef scheiden van het vuil.
4) Zorg ervoor dat de maden dood zijn.
Je kan de maden ongeveer 2 minuten koken. Zeker niet langer, want dan blijft er enkel nog een papje over. Opgelet voor de geur, het kan soms enorm stinken. Vergeet ze daarna zeker niet te schrikken in ijskoud stromend water, anders blijven ze verder koken.
Daarna leg je ze te drogen op een handdoek. Als de maden goed droog zijn, meng je er het best een paar druppeltjes maïsolie tussen of bepoeder je ze met calcium of tarwebloem. Dit om het aaneenplakken tijdens het invriezen te voorkomen. Maïsolie zou de voedingsstoffen op peil houden. Zelf verkies ik calcium, iets dat de vogels toch sowieso nodig hebben.
Leg de pinkies in een botervlootje gedurende 14 dagen in de diepvries. Die 14 dagen is een standaardafspraak. Wetenschappers beweren dat na 14 dagen de meeste bacteriën dood zouden zijn.
5) Ontdooi de pinkies op een natuurlijke wijze.
Geef pinkies nooit bevroren!
Ontdooi nooit pinkies in de microgolfoven! Het eiwitrijke gehalte zou hierdoor bijna volledig afgebroken worden. Het nut van pinkies geven, is op die manier volledig verdwenen.
Geef de maden gewoon de tijd te ontdooien.
6) Bied de pinkies aan in een laagje water.
Zo voorkom je dat ze na een uur grijs worden. In het water blijven zeker en vast een volledige dag vers.
7) Het bruine doosje met het raampje, van “Topinsect”, lijkt mij nog steeds de veiligste, eenvoudigste, maar eveneens de duurste methode.
Met dank aan: Topinsect
www.topinsect.be
Copyright: Van Duyse Olivier
Alle artikels mogen gedeeltelijk of volledig gebruikt worden mits toestemming en vermelding van de auteur
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten